Μια συνάντηση με τον Δημήτρη Νικηφόρο, που μετράει πλέον 55 (!) χρόνια ως μέλος του ερασιτέχνη ΠΑΟΚ και περισσότερα από 20 χρόνια παρουσίας στις θέσεις διευθυντών των ομάδων ποδοσφαίρου και μπάσκετ του Δικεφάλου, έχει πάντα ξεχωριστό ενδιαφέρον.
Εχοντας ταυτίσει τη ζωή του με τον ΠΑΟΚ, έχει γευτεί πολλές χαρές. «Ημουν παρών και στα τέσσερα πρωταθλήματα και στο κλεμμένο του 2018, παρών και στα οκτώ κύπελλα, τον τίτλο όμως που ξεχωρίζω είναι ο φετινός :μοναδικός, συναρπαστικός, ανεπανάληπτος, φανταστικός και καθολικά αποδεκτός από ολόκληρη την αθλητική κοινότητα» τονίζει. Και προσθέτει: «Και επειδή πολλά ειπώθηκαν και γράφτηκαν για το τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων του τελευταίου αγώνα των play off, στο γήπεδο «Κλεάνθης Βικελίδης», θα δανεισθώ από το επετειακό αφιέρωμα της FORZA μια πολύ έξυπνη και χαριτωμένη πρόταση του φίλου μου Γιώργου Κουβεντίδη: «στο τέλος, σα να φύσηξε όλη η Ελλάδα, για να μη βρει εστία η μπάλα από την κεφαλιά του Ανσαριφάρντ».
Ο ΙΒΑΝ ΣΑΒΒΙΔΗΣ…
Για τον Δημήτρη Νικηφόρο η πηγή των μεγάλων επιτυχιών του ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια ακούει στο όνομα του Ιβάν Σαββίδη: «Έφερε την άνοιξη, την σταθερότητα, την αξιοπιστία και την αναγέννηση. Ήρθε στον ΠΑΟΚ και κτύπησε το κατεστημένο. Επανέφερε τη δικαιοσύνη, την ισοτιμία, την καθαρότητα, στοιχεία που του τα στέρησαν για πολλές δεκαετίες και τον κατέστησε πρωταγωνιστή. Τι να πρωτοθυμηθούμε :Την επιμονή του στην ακριβοδίκαιη διαιτησία και με τη συμμετοχή διαιτητών της ΟΥΕΦΑ; Την καθιέρωση του VAR; Την κατά το δυνατόν απαλλαγή των αθλητικών αρχών από τις διαχρονικές κηδεμονεύσεις, εξαρτήσεις και παράγκες των «δήθεν ισχυρών και ειδημόνων του παρασκηνίου»; Την καθολική εξυγίανση του ποδοσφαίρου και την ισότιμη αντιμετώπιση μικρών και μεγάλων ομάδων; Το δήλωσα πολλές φορές και το επαναλαμβάνω: Είναι ευλογία η έλευσή του στον ΠΑΟΚ. Δεν είναι επενδυτής, ούτε ιδιοκτήτης, ούτε επιχειρηματίας. Είναι ένας από εμάς. Ο ΠΑΟΚ είναι μέρος της καρδιάς του. Χρειάζεται μεγαλύτερη απόδειξη από τη χαρά, που σκόρπισε στα εκατομμύρια των φιλάθλων μας με την ιστορική του απόφαση να θέσει τέρμα στα σενάρια της μεταγραφής του μεγαλύτερου ταλέντου των τελευταίων ετών και να κρατήσει τον Κωνσταντέλια μας, τουλάχιστον για ακόμη ένα χρόνο, στην ομάδα μας;».
…. ΚΙ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΕΛΙΑΣ
Ειδικότερα για τον Κωνσταντέλια, υπογραμμίζει: «Ο μικρός μας δεν είναι απλά ένας καλός παίκτης, είναι το διαμάντι της ομάδας μας, το ποδοσφαιρικό πρότυπο για κάθε μικρό παιδί, ο παίκτης που φέρνει τη χαρά και το χαμόγελο σε κάθε γήπεδο που αγωνίζεται, η ομορφιά που χαρακτηρίζει το παιχνίδι του ΠΑΟΚ. Ο παίκτης που ομορφαίνει τον ποδοσφαιρικό χάρτη της χώρας μας». Και συμπληρώνει: «Τι να πρωτοπούμε για το διαμαντένιο εργαστήρι των Ακαδημιών μας; Είναι το εξαιρετικό τμήμα του οργανισμού μας, που στηρίζεται στους τρεις παρακάτω βασικούς άξονες :Ανταγωνιστικότητα, εκπαίδευση και αθλητική κουλτούρα. Το τμήμα που αποδεικνύει την υψηλότατη και απόλυτα πετυχημένη σχέση: Έρευνας, υποστήριξης, παραγωγής και αποτελέσματος σε αυτό το τεράστιο ποδοσφαιρικό εργαστήρι, που ακμάζει και δείχνει τον σωστό τρόπο ανάπτυξης και αντίληψης του αθλήματος».
Ασφαλώς κι έχει ενδιαφέρον η άποψη του Δημήτρη Νικηφόρου για τον Μάκη Γκαγκάτση και τη νέα προσπάθειά του από τη θέση του προέδρου της ΕΠΟ: «Από τα κορυφαία στελέχη του ΠΑΟΚ με ανεκτίμητη προσφορά, αποφάσισε να ασχοληθεί με το σπουδαιότερο και νευραλγικότερο κομμάτι του αθλητισμού. Διαθέτει όλα τα εχέγγυα για να αναγεννήσει το χώρο και να γράψει ιστορία. Ευχές από καρδιάς για να ολοκληρώσει το όνειρό του, Και θέλει, και μπορεί».
Η σκέψη του γυρίζει πίσω στον Ιούνιο του 1969, όταν κατέστη τακτικό μέλος του ΠΑΟΚ: «Είναι δύσκολο να περιγράψω τα συναισθήματά μου, τόσο εκείνης της μακρινής περιόδου του Ιουνίου 1969, που ήταν ένα όνειρο των εφηβικών μου χρόνων, όσο και της σημερινής, που πρέπει να είμαι ένα από τα αρχαιότερα και ίσως το μοναδικό μέλος εν ζωή του Σωματείου μας. Όταν στις 5 Ιουνίου του 1969 υπέγραφα την αίτηση για να καταστώ μέλος της ομάδας της καρδιάς μου, που από τα παιδικά μου χρόνια λάτρεψα, δεν μπορούσα να φαντασθώ ότι θα ερχόταν κάποια μέρα που θα την υπηρετούσα από μια θέση των ανωτέρων στελεχών της. Η σκέψη μου τρέχει στην πρώτη μέρα μου στον ΠΑΟΚ. Ήταν η 1η Απριλίου του 1980, που σαν αστραπές περνούν από τη σκέψη μου οι στιγμές που έζησα. Περνάει σαν κινηματογραφική ταινία η όλη διαδρομή μου. Έγινα κι εγώ κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας του ΠΑΟΚ. Την έζησα, τη βίωσα, την απόλαυσα για πάνω από μισό αιώνα. Παρακολουθώ τον ΠΑΟΚ ανελλιπώς από τον Οκτώβρη του 1960. Με γέμισε με περηφάνια, με συνεπήρε και με κρατούσε από το χέρι και με καθοδηγούσε. Έδωσα την ψυχή μου, αφιέρωσα τη ζωή μου κι αφέθηκα ψυχή τε και σώματι χωρίς όρια».
