Το καλοκαίρι δεν έχει πρωτάθλημα, έχει όμως μεταγραφές. Κι όσο οι φίλαθλοι ασχολούνται μέσα στη σεζόν με τα παιχνίδια και την αγωνιστική δράση, άλλο τόσο ασχολούνται τους θερινούς μήνες με τα «αστέρια», που καταφθάνουν στις ομάδες τους προς ενίσχυσή τους…
Τα όνειρα είναι ελεύθερα για όλους, συνεπώς κι ο κόσμος δικαιούται να ελπίζει ότι όλοι οι νεοαποκτηθέντες παίκτες, που θα έχει να παρουσιάσει η ομάδα τους προς τα τέλη Αυγούστου (ή ακόμη και στις αρχές Σεπτεμβρίου) θα τη μεταμορφώσουν από τη μια ημέρα στην άλλη προς το καλύτερο… Γενικότερα, υπάρχει μια ψύχωση με τις καλοκαιρινές μεταγραφές, η οποία, ωστόσο, δεν δικαιολογείται, αν κρίνουμε από τα αποτελέσματα στην πράξη. Τι μας έχει διδάξει το παρελθόν; Αν οι μισές μεταγραφές να «βγουν» σε μια ομάδα, τότε θα πρέπει να είναι και ικανοποιημένες…
Αλλά, είπαμε, το καλοκαίρι και το χαλαρό κλίμα προσφέρονται για όνειρα. Κάθε απόκτηση παίκτη πανηγυρίζεται σαν ένας μικρός τίτλος, κάθε μεταγραφή που «χαλάει», αντιμετωπίζεται σαν μια μεγάλη ήττα. Εχει καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι όσες περισσότερες μεταγραφές κάνει μια ομάδα, τόσο περισσότερο αυξάνει τις πιθανότητες επιτυχίας της στη σεζόν, που ακολουθεί. Κι ας έχει αποδειχθεί πολλές φορές στην πράξη το ακριβές αντίθετο…
Στον ΠΑΟΚ έχουν μια ισχυρή βάση από την περσινή-κι όχι μόνο-σεζόν, γεγονός που δεν τους αγχώνει, τουλάχιστον για το πλήθος των μεταγραφικών κινήσεων, που πρέπει να κάνουν. Ο στόχος είναι να «αναβαθμιστεί» το ρόστερ εκεί, που πραγματικά το έχει ανάγκη, όπως φάνηκε στη διάρκεια της περσινής περιόδου, μια κι η κατάκτηση του πρωταθλήματος δεν σήμαινε κι ότι ο ΠΑΟΚ ήταν άτρωτος. Το άγχος κι η πίεση μπορεί να προκύψουν στην περίπτωση, που συμβεί κάποια πώληση και θα απαιτηθεί να καλυφθεί το κενό κάποιου βασικού παίκτη.
