Ο ασύγκριτος Γιόχαν Κρόιφ, ίσως ο μοναδικός άνθρωπος στην ιστορία του ποδοσφαίρου που βίωσε το άθλημα από όλα τα πόστα, με τόσο μεγάλη επιτυχία, έλεγε πως σε κάθε ομάδα υπάρχουν δύο διαφορετικοί κόσμοι: τα «γραφεία» και το «χορτάρι».
Είναι δύο κόσμοι διαφορετικοί, ετερόκλητοι που λειτουργούν σαν τους δύο πόλους μιας μπαταρίας. Συνήθως έχουν διαφορετικά φορτία, πολλές φορές κοιτάζουν σε διαφορετικές κατευθύνσεις, μα ο ένας δεν έχει χρηστικότητα χωρίς τον άλλον.
Τα «γραφεία» νοιάζονται πρώτιστα για την εταιρική δομή. Ξέρουν, καταλαβαίνουν, διαχειρίζονται νούμερα. Αυτά αναλύουν, αυτά τους κάνουν να παίρνουν τις όποιες αποφάσεις που συχνά είναι δύσκολες και δυσνόητες, μα είναι οι μόνοι που ξέρουν όλα τα δεδομένα, που μετριούνται με αριθμούς. Είναι οι μόνοι που ξέρουν την μεγάλη εικόνα, τι παίρνει κάθε ομάδα να πράξει.
Τα «γραφεία» συχνά δεν αντιλαμβάνονται τις ανάγκες που έχει το «χορτάρι», δεν το έχουν μυρίσει, δεν αντιλαμβάνονται πλήρως τους νόμους που το διέπουν.
Ομοίως και το «χορτάρι» δεν αντιλαμβάνεται συχνά τα… πρέπει που θέτουν τα «γραφεία».
Τα «γραφεία» δεν είναι απαραίτητο να ξέρουν μπάλα, τις περισσότερες φορές δεν μπορούν να την κατανοήσουν σε βάθος. Λογικό. Συμβαίνει παντού.
Το «χορτάρι» δεν είναι απαραίτητο να ξέρει προηγμένα οικονομικά. Γι’ αυτό και δυσκολεύεται να μπει σε καλούπια που αφορούν πολιτικές, μακροπρόθεσμες στρατηγικές και παζάρια.
Ο στόχος είναι ένας, κοινός, ενιαίος, όμως πολλές φορές η υλοποίηση περνάει από χίλια κύματα. Η διαφωνία -και η διαχείριση της- είναι πολλές φορές η πηγή της επιτυχίας, αυτό που κάνει την διαφορά
Καθένας πρέπει να παίρνει τα credit, αλλά και την ευθύνη για τα όποια λάθη στον βαθμό που του αναλογεί. Ποτέ, στην ιστορία του ποδοσφαίρου τα «γραφεία» δεν κέρδισαν από μόνα τους. Ποτέ στην ιστορία του ποδοσφαίρου το «χορτάρι» δεν κέρδισε αβοήθητο.
Για να το κάνουμε πιο συγκεκριμένα, η σταθερή δομή του ΠΑΟΚ σε «γραφεία» και «χορτάρι» τα τελευταία χρόνια, με τα σωστά της και τα λάθη της, ήταν αυτή που έφερε ποδοσφαιρική υπεραξία που μεταφράστηκε σε τίτλους, πορείες, στιγμές, χαρές, εξέλιξη.
Και αυτή -που σε πείσμα όσων εξωτερικών διαβρωτικών μηχανισμών επιθυμούν αποδόμηση- θα πρέπει να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού για την επόμενη ημέρα…
