Άραγε έχουμε αντιληφθεί στην ολότητά του τι πέτυχε ο ΠΑΟΚ; Έχουμε καταλάβει τους συμβολισμούς που κρύβει αυτή η ιστορική επιτυχία; Πήραμε κάποιο μάθημα σε ό,τι αφορά την ατομική ευθύνη του καθενός απέναντι στον σύλλογο;
Αν υπάρχει μία προαιώνια μάχη ανάμεσα στις δυνάμεις του καλού και του κακού, τότε η κατάκτηση αυτού του πρωταθλήματος κόντρα σε Θεούς και δαίμονες είναι μία από τις φορές που το καλό επικράτησε. Δεν γίνεται πάντα, μπορεί να μην γίνεται συχνά. Συνέβη όμως.
Και γι’ αυτό προκάλεσε μία τέτοια έκρηξη ακραίων συναισθημάτων κι έβγαλε μαζικά τον κόσμο στους δρόμους.
Μία νίκη απέναντι στην τοξική οχλοβοή. Μία νίκη της υπομονής απέναντι στην βιασύνη και την ανθρωποφαγία. Μία νίκη της οργάνωσης, του πλάνου, της στήριξης, της εμπιστοσύνης, μία νίκη της ομάδας με τα λιγότερα παρασκηνιακά, διαιτητικά, πολιτικά, οικονομικά, δικαστικά, θεσμικά ερείσματα.
Μία νίκη που γεννά ελπίδα για κάθε αουτσάιντερ αυτής της γης -όχι μόνο στην μπάλα.
Όταν ο ΠΑΟΚ συσπειρώθηκε, αποδείχθηκε ανίκητος. Όταν ένωσε το βλέμμα του προς τον ίδιο στόχο, πέρασε πάνω από όλους και από όλα. Όταν όλοι εναρμονίστηκαν στην ίδια σελίδα του βιβλίου, ο Δικέφαλος δεν κοίταξε ποτέ ξανά πίσω.
Η αποθέωση είναι εύκολη τώρα, μα αυτά που έφεραν τον ΠΑΟΚ ως εδώ είναι αυτά για τα οποία λοιδορήθηκε από δικούς του υποστηρικτές κατά την διάρκεια της σεζόν.
Ο προπονητής του, ο πιο πετυχημένος προπονητής στην ιστορία του κατηγορήθηκε για «εμμονές», για συντηρητισμό, για μεροληψία, για προβλέψιμο ποδόσφαιρο, για έλλειψη εναλλακτικών τακτικών πλάνων. Ναι, μα όλες αυτές οι σταθερές δημιούργησαν μία ξεκάθαρη ποδοσφαιρική φιλοσοφία, που ήταν το μυστικό της επιτυχίας.
Η διοίκηση κατηγορήθηκε για ατολμία, αφωνία, αναποφασιστικότητα. Ναι, αλλά αυτή η στρατηγική επιλογή της ηρεμίας, της στωικότητας, της παρασκηνιακής αποχής δημιούργησε ένα σκληραγωγημένο γκρουπ που δούλεψε μεθοδικά, εστίασε μόνο στο ποδόσφαιρο του, δίχως να περιμένει τίποτα από πουθενά.
Μήπως τελικά ο ΠΑΟΚ αξίζει λίγη περισσότερη εμπιστοσύνη, λιγότερο αυτομαστίγωμα, κακόβουλη κριτική, μηδενισμό και απαξίωση; Αναρωτιέμαι…
