Όπως και σε κάθε τι στην ζωή, χρειάζεται πρώτα να χάσεις κάτι για να καταλάβεις την πραγματική του αξία. Έχουν περάσει 40 ημέρες από εκείνο το αδέξιο, ατσούμπαλο, άγαρμπο τάκλιν του αμυντικού της Σάμροκ Ρόβερς που κλείδωσε τον αστράγαλο του και ο Μπράντον Τόμας δεν έχει καταφέρει να επιστρέψει.
Οι πόνοι από το διάστρεμμα δεν έχουν υποχωρήσει και ο Ισπανός επιθετικός δεν έχει καταφέρει έκτοτε να επιστρέψει στον κανονικό ρυθμό προπονήσεων.
Παρότι φέτος δεν είχε ούτε γκολ ούτε ασίστ στα 5 παιχνίδια που αγωνίστηκε, εντούτοις όλοι υπογραμμίζουν την απουσία του, ούτε ο Τσάλοφ, ούτε ο Τισουντάλι «κουμπώνουν» ακόμα στο παιχνίδι του ΠΑΟΚ τόσο καλά, όπως ο φιλότιμος Ισπανός.
Μπορεί να μην έχει την ίδια τεχνική κατάρτιση ή την ίδια ποιότητα, όμως ο Μπράντον με την αυτοθυσία, τα τρεξίματα, τις μάχες του, έδινε στην ομάδα δυσεύρετα στοιχεία κυρίως σε ότι αφορά το πρέσινγκ στους αντίπαλους αμυντικούς και τα κλεψίματα στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου.
Στην πραγματικότητα, ενώ σε όλες τις υπόλοιπες θέσεις, οι ρόλοι έχουν κατανεμηθεί, η ιεραρχία των επιθετικών είναι ακόμα υπό… διαμόρφωση.
Κανείς δεν είναι σίγουρος αν ο Τσάλοφ ή ο Τισουντάλι βρίσκεται πιο ψηλά στην αξιολόγηση, κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει όταν ο Μπράντον επιστρέψει. Ίσως το μεγαλύτερο σταυρόλεξο που καλείται να λύσει ο τεχνικός του ΠΑΟΚ…
