Τι θα γινόταν αν ο ΠΑΟΚ διατηρούσε στο ρόστερ του, τους περισσότερους από τους περσινούς παίκτες; Θα προσπαθήσουμε να το εξηγήσουμε με μία μικρή αναγωγή. Μία καλή ομάδα τραβάει τους πάντες, κάνει τους πάντες να δείχνουν ατομικά καλύτερα. Μία μέτρια, μία προβληματική ομάδα, κάνει τους πάντες να δείχνουν τρωτοί.
Ο φετινός Αντρέ Βιεϊρίνια στα 37,5 δείχνει δέκα χρόνια νεότερος στο γήπεδο. Όχι μόνο γιατί διατηρεί το κορμί του σε πολύ καλή κατάσταση και την φλόγα άσβεστη μέσα του, αλλά γιατί η ομάδα ξέρει να κρύβει με την συνολική της παρουσία, όλα τα ευάλωτα σημεία του.
Η συνολική λειτουργία, οι καλύψεις, τα τρεξίματα, η κατοχή, το είδος της κατοχής, οι χώροι που παίζεται η μπάλα, ο ρυθμός. Όλα φέτος είναι πολύ πιο ελεγχόμενα, κάπως έτσι όλοι δείχνουν καλύτεροι στο γήπεδο.
Κι όταν γίνεται αυτό, τα αποτελέσματα είναι καλύτερα. Κι όταν τα αποτελέσματα είναι καλύτερα, τότε ακόμα και οι αστοχίες που πάντα υπάρχουν σε όλες τις ομάδες, ξεχνιούνται πανεύκολα.
Ένα παράδειγμα. Αν ο ΠΑΟΚ είχε άσχημα αποτελέσματα και άσχημη εικόνα στο γήπεδο, το θέμα του Μάρκος Αντόνιο, ο οποίος εδώ και δύο μήνες βρίσκεται στα πιτς δίχως να έχει κάνει ακόμα ντεμπούτο, θα ήταν πρώτο θέμα στην ημερήσια ατζέντα, θα ήταν ο πυρήνας της γκρίνιας. Αυτή τη στιγμή είναι παρκαρισμένο στις τελευταίες θέσεις, λειτουργεί περισσότερο ως κάτι που δημιουργεί αφορμή για ακόμα μεγαλύτερη αισιοδοξία από τον κόσμο. Κι όχι άδικα…
